Sunday 3 July 2011

Long Time No See


IM SORRY !



Ape itu sorry ye? emm,bagi aku sorry tu diungkapkan bila kita dah buat salah kan pada seseorang. So memang patut la kna mintak maaf kan. lagipun kalau kita tak mintak maaf nanti orang akan benci kan kita. So better mintak maaf dulu. hehe

Tapi Kat cini aku bukan nak cerita pasal sorry atau soal maaf bagai ni semua. Aku nak cerita pasal seorang ahli keluarga ni yang merupakan keluarga angkat aku.
Emm, dulu sebelum aku keluar dari kampung ni ke bandar Kuala Lumpur tuk mencari ilmu dengan masa depan, aku selalu lepak dengan keluarga ni. aku selalu borak-borak dan gurau senda. like a world kitaorang yang punya. hehe

Then aku pun keluar dari kampung, niat aku nak nuntut ilmu and cari future life yang agak baik.
dan secara tak langsung aku dah lupakan mereka. aku jarang lepak dengan mereka dan pergi rumah mereka. Mesti dorang merajuk dengan aku kan? huhu

Aku pulak balik sekali sekala. So bila aku balik memang aku tak keluar la kan. duk umah je nak luang kan masa dengan keluarga. Yela, dah la balik sekali skala tak kan aku xnak bersama dengan keluarga an. RINDU owh..! haha

Pastu dua hari lepas aku pun tergerak hati nak pergi rumah mereka. aku mula-mula takut sangat nak pergi. Yela dah nampak cangat aku ni lupakan doang. Tapi aku tak ada niat pun. huhu
Aku pun bagi salam, makcik ok je sambut aku. tapi....................pakcik lak yang buat-buat muka macam marah kat aku. * bajet la tu nak merajuk-rajuk kan. haha

Then aku pun apa lagi. Aku wat la lawak bodoh la. Ok, aku kongsi la sikit sesi perbualan nya..


SESI PERBUALAN

Aku : Assalammualaikum warahmatullahiwabarakatuh.. *Salam penuh aku bagi tau..hehe

Makcik : waalaikumsalam..*pakcik lak tak cakap papa. tapi aku tau die cakap dalam hati. (ego la tu) hehe

Aku : hi makcik, takkan jawab salam je.. Tak nak buka ke pagar ni bagi saya masuk? huhu

Makcik : *tergelak..masuk la jim. Jap makcik amik kunci k. 

Aku : heehe.. Thanks makcik. Sayang makcik la...hahahha

Pakcik : *mencelah.. Pandai ko cari jalan umah pakcik an ajim?

Aku : hamboi pakcik. Penat saya beli Handphone mahal ni, semata-mata nak cari rumah pakcik la ni guna GPS. Akhirnya saya jumpa gak. Maklum la pakcik jalan KL ni banyak simpang. Sesat saya tak jumpa jalan balik. hehehe

Pakcik : *tergelak...pandai la ko kan. Rumah pakcik ni senang je nak cari. orang buta pun le jumpa.

Aku : memang la boleh jumpa. Dah pakcik yang pandu kereta bawak doang pergi rumah pakcik. Kalau doang bawak kete memang jumpa rumah dua tiang la nanti pakcik. haha



Emm, Nak cerita memang banyak lagi dialog aku dengan pakcik dan makcik ni. tapi malas nak tulis. so tu je la serba sikit aku beritahu. Yang selebihnya malu la nak cerita. hahaha
Then akhirnya aku dapat juga tawan hati mereka dan aku pun dah mintak maaf kat pakcik dan makcik ni. Doang maafkan aku beb! tak sangka aku. hehehe 

Disebabkan aku lama dah tak jumpa doang hampir berbulan juga la. Makcik pandang aku pelik. Aku tanya la kenapa makcik pandang saya pelik je? *benda yang aku paling nak dengar akhirnya aku dengar. Makcik tu cakap badan aku dah berisi. YES!! suka nye aku. Sampai banyak kali aku tanya betol ke makcik dan pakcik.? Makcik terus cakap betol dan siap tanya aku makan ape semua. hehe

Tapi aku tetap rasa masih kurus. Tapi ok la. Selalunya orang yang dah lama tak jumpa la kan yang nampak perubahan kita. so betol la tu kan. hehe

So, Sekarang aku dah mintak maaf dan aku asa heppy sangat bab doang dah tak marah kan aku. hehe. Baju raya thun lepas makcik tu buatkan. Tu yang rasa bertuah sangat, hehe. Tapi tahun ni baju raya aku tempah kat perak. hehe. Kaler nya nanti akan diberitahu,. hehe :-)

p/s : mintak la maaf selagi masih hidup. Bila dah mati dah tak boleh minta maaf lagi. So, Im sorry ok guys. hehe



2 comments:

  1. ok.. saya pun nak mintak maaf lah.. hehee.. boleh gitu.. ngeee~~~

    ReplyDelete
  2. hahhaha...boleh gak...tapi kan...awak xda wat slah pon.sy pn xtau nak maafkan ape..hahaha

    ReplyDelete